Που και πως ξεκίνησε το Τίσερτς;
Χέλλοου είμαι
η Αρσινόη
Είμαι λάτρης των βουνών από όταν γενήθηκα και κεντήστρα από το 2023. Αν ζητούσαν στην γιαγιά μου να με περιγράψει με μία λέξη θα με έλεγε σίγουρα σουρτούκω. Σουρτούκω δηλώνω λοιπόν και στον ελεύθερο χρόνο μου θα με βρεις σε κάποιο βουνό, χωριό, καταρράκτη, ποτάμι να κάνω πεζοπορίες. Για αυτό δημιούργησα το "Τίσερτς, είχαμε και στο χωριό μας ".
Ένα πρότζεκτ από κάστομ μπλουζάκια, φούτερ, καπέλα, ταγάρια, σκουφάκια με φράσεις που είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε ακόμα στα χωριά της Ηπείρου... και όχι μόνο. Οι φράσεις αυτές που ακούμε ακόμη και σήμερα από τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας, σχεδιάζονται μία μία και στην συνέχεια τις κεντάω στο χέρι με βελόνα και μουλινέ, όπως παλιά.
Το Τίσερτς ξεκίνησε στα βουνά. Το καλοκαίρι του 2023 κανόνιζα με την μητέρα μου να πάρουμε τα βουνά. Τα τελευταία χρόνια έχουμε περπατήσει διάφορα μονοπάτια, από τις φημισμένες σκάλες μέχρι όχθες ποταμών, από την Δρακόλιμνη του Σμόλικα μέχρι το Συρράκο. Και είχε έρθει η ώρα για τη Δρακόλιμνη της Τύμφης, πάνω από το Πάπιγκο σε υψόμετρο λίγο πάνω από τα 2000μ. Ένα επίπονο περπάτημα σε μεγάλη κλίση για αρκετές ώρες ώστε να θαυμάσουμε τη θέα αυτή από κοντά. Σύμφωνα με τον μύθο η Δρακόλιμνη του Σμόλικα και της Τύμφης δημιουργήθηκαν από δύο δράκους. Ο ένας πετούσε πέτρες στον άλλον με αποτέλεσμα τις δύο εντυπωσιακές αλπικές λίμνες, τις Δρακόλιμνες, στις οποίες κολυμπούν "δρακάκια", οι τρίτωνες.
Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα φτάναμε τόσο ψηλά και σκεφτόμουν ότι αυτές οι μέρες είναι για να τις θυμόμαστε... Για αυτό σχεδίασα το πρώτο Τίσερτ, ως έκπληξη για τη μαμά μου. Το σχέδιο του, αυτό ακριβώς που θα κάναμε όπως λέμε στο χωριό, "Θα παρ' τα βνα". Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε... ανεβήκαμε στη Δρακόλιμνη, έπειτα από πολλή κούραση, πετύχαμε ένα κοπάδι από αγριόγιδα, ήπιαμε καφέ στο καταφύγιο, είδαμε την Αστράκα από ψηλά και φωτογραφίσαμε τα άγρια άλογα.
Το "Τίσερτς" εξελίχθηκε από τότε σε ένα πρότζεκτ που κόσμος, με τις ίδιες αναμνήσεις, τα ίδια βιώματα, τις ίδιες ρίζες, την ίδια αγάπη για το βουνό αγαπάει και στηρίζει.