Μικροπράγματα
που έχουμε στις ρίζες μας
Και συνεχίζουμε να έχουμε στα χωριά μας και σήμερα.
Τσάι
Τσάι του βουνού στο χωριό.
Κατά τη διάρκεια του μήνα Ιουλίου οι πλαγιές και τα οροπέδια των βουνών γεμίζουν με τσάι. Κόβεται ένα ένα κλωνάρι και μαζεύεται σε χεριές και στη συνέχεια σε τελάρα. Φυλάσσεται στη μπίμτσα ή σε κάποιον άλλον σκιερό χώρο του σπιτιού ώστε τον χειμώνα να είναι το καθημερινό ρόφημα. Η άυλη κληρονομιά της γεύσης του περνάει από γενιά σε γενιά, όπως και η διαδικασία μαζέματος.
Γκλίτσα
Η γκλίτσα του παππού, με σκαλιστό σχέδιο λουλούδι.
Οι γκλίτσες είναι φτιαγμένες από ξύλο με διάφορα σύμβολα να τις διακοσμούν. Πλέον χρησιμεύουν ως βοηθητικό μπαστούνι κυρίως στους παππούδες για να περπατάνε στα καλντερίμια. Παλιότερα όμως αποτελούσαν σύμβολο εξουσίας και χρησιμοποιούνταν από κάθε τσοπάνη για την καθοδήγηση του κοπαδιού. Επίσης ήταν μέτρο για τον υπολογισμό του χρόνου... δύο γκλίτσες θέλει για να δύσει ο ήλιος, για το βάθος του νερού και εργαλείο ανίχνευσης μέσα στη νύχτα.
Κούτσκο
Ή αλλιώς η Φρίντα, η σπιτόγατά μας.
Κάθε χωριό έχει τα γατάκια του ή αλλιώς γατσούλια ή κούτσκα (κούτσικα) που σημαίνει μικρά. Πηγαίνουν από αυλή σε αυλή για να φάνε και οι γιαγιάδες φωνάζουν το χαρακτηριστικό πισπς για να τα ταΐσουν. Συνήθως για να κοιμηθούν επιλέγουν καρέκλες ή τραπέζια, που γίνονται το σπίτι τους.
Αυλόπορτα
Η αυλόπορτες είναι ανοιχτές για επισκέψεις.
Έχουν παρόμοιο σχέδιο με την εσωτερική πόρτα, που οδηγεί στο σπίτι. Είναι δίφυλλες και διακοσμούνται με περίτεχνους ταμπλάδες, δηλαδή ξύλινα διακοσμητικά. Οι αποχρώσεις τους ποικίλουν από πράσινες, μπλε, βυσσινί, ακόμη και κόκκινες. Αναπόσπαστο κομμάτι τους είναι το ρόπτρο. Μεταλλικό στοιχείο σε διάφορα σχέδια, όπως το μαύρο χέρι της εικόνας, το οποίο κρέμεται ώστε να το χτυπούν οι χωριανοί αντί για κουδούνι.
Μασίνα
Τα παιδικά μας χρόνια, οι γιαγιάδες και η μασίνα τους.
Οι μασίνες είναι φούρνοι και σόμπες ταυτόχρονα, που κάθε χειμώνα έπαιρναν φωτιά στα χωριά. Ζεσταίνουν πάνω τους κάστανα, φαγητό στην κατσαρόλα...και μυρίζει όλη η κουζίνα πριν το κυριακάτικο τραπέζι. Παράλληλα χρησιμεύουν για να ζεσταίνουν τον χώρο σε όσα σπίτια δεν υπάρχει τζάκι.
Βελέντζα
Όταν τη δεις στρωμένη ξέρεις ότι έρχεται χειμώνας.
Είναι ένα χνουδωτό, ζεστό χαλί φτιαγμένο από μαλλί. Παλιότερα χρησιμοποιούνταν και ως ενδυμασία, εξαιτίας της ανάγκης για ζεστά υφάσματα, στις χαμηλές θερμοκρασίες του βουνού. Αλλά και ως κουβέρτα και στρωσίδι ύπνου. Υφαίνεται στον αργαλειό σε διάφορα χρώματα...μπλε, φούξια, πράσινη, κίτρινη και πολύχρωμη και πλένεται στις νεροτριβές.
